
به گزارش خبرنگار اجتماعی نخ نیوز، مطالعهای جدید از پژوهشگران روانشناسی دانشگاه کالیفرنیا نشان داده است که وقتی پدران متأهل میزان بالاتری از تابآوری (ویژگیای که شامل خوشبینی، عزتنفس و احساس حمایت اجتماعی است) را داشته باشند، همسرانشان در دوران بارداری سطح پایینتری از التهاب خواهند داشت و مدت طولانیتری نوزاد خود را در رحم نگه میدارند. نتایج این مطالعه که در مجله Biopsychosocial Science and Medicine منتشر شده است نشان میدهد عزت نفس (خودارجمندی) و تابآوری بیشتر همسر، با کاهش خطر زایمان زودرس در زنان مرتبط است.
این یکی از نخستین پژوهشهایی است که نشان میدهد ویژگیهای شخصیتی و درونی پدر، مانند خوشبینی و توانایی او در مقابله با چالشها، میتواند بهصورت قابل اندازهگیری و زیستی در سراسر خانواده اثر بگذارد.
زایمان زودرس که به تولد پیش از هفته ۳۷ بارداری گفته میشود، یکی از دلایل اصلی مرگومیر نوزادان و بروز مشکلات مادامالعمر مانند بیماریهای قلبی و اختلالات رشدی است.
در این مطالعه، تیم پژوهشی دادههای مربوط به ۲۱۷ زوج مادر و پدر را که در مطالعه شبکه سلامت کودک جامعه در پنج ایالت آمریکا شرکت کرده بودند، تحلیل کرد. مادران در دوران بارداری نمونه خون دادند تا پروتئین CRP را که به عنوان شاخصی از التهاب که با افزایش خطر زایمان زودرس مرتبط است، اندازهگیری کنند. هر دو والد نیز پرسشنامههایی درباره ویژگیهای مرتبط با تابآوری مانند خوشبینی، عزتنفس و حمایت اجتماعی را تکمیل کردند.
در میان زوجها، تابآوری بیشتر پدران با التهاب کمتر مادران و در نتیجه افزایش طول دوره بارداری مرتبط بود. نویسنده این مطالعه میگوید: این پژوهش هیجانانگیز است زیرا نشان میدهد اطرافیان زن باردار میتوانند وضعیت زیستی بدن او را بهگونهای شکل دهند که بر سلامت خودش و نوزادش اثر بگذارد. اگرچه این پژوهش رابطه علت و معلولی را ثابت نمیکند، اما شواهد قوی ارائه میدهد که قدرت عاطفی و اجتماعی پدر میتواند پیامدهای فیزیکی برای مادر و نوزاد داشته باشد.
وی درباره دلیل این رخداد افزود: «پدرانی که احساس اعتمادبهنفس و حمایت بیشتری دارند، احتمالاً رفتارهای روزانه مثبتتری از خود نشان میدهند؛ مانند پخت غذای سالم، تشویق همسر و کاهش استرس در خانه.»
سامانه نوبتدهی اینترنتی سازمان تأمین اجتماعی راهاندازی شد
سامانه نوبتدهی اینترنتی سازمان تأمین اجتماعی به نشانی nobat.tamin.ir راهاندازی شده است تا کلیه افراد تحت پوشش تامین اجتماعی بتوانند در هر ساعت از شبانه روز و بدون مراجعه حضوری، از مراکز درمانی سازمان در سراسر کشور نوبت دریافت کنند.
اعتیاد و مرگ خاموش؛ عوارض مصرف مکملهای لاغری قاچاق
مدیر فرآوردههای طبیعی، سنتی و مکمل معاونت غذا و دارو نسبت به مصرف مکملهای لاغری قاچاق هشدار داد و تأکید کرد که این محصولات میتوانند منجر به اعتیاد، اختلالات روانی و حتی مرگ خاموش شوند.
نادیا روانبخش با اشاره به ترکیبات خطرناک موجود در بسیاری از این مکملها گفت: برخی از این فرآوردهها حاوی مواد مخدری مانند آمفتامین و متآمفتامین هستند که علاوه بر خاصیت شدیداً اعتیادآور، میتوانند موجب پرخاشگری، بیخوابی، افزایش ضربان قلب، ضعف حافظه و آسیب جدی به سلامت جسم و روان مصرفکننده شوند.
وی با اشاره به تبلیغات فریبنده افزود: بیشتر مکملهای لاغری قاچاق، فاقد مجوز و بدون تأیید وزارت بهداشت هستند و مصرف آنها پیامدهای جبرانناپذیری برای سلامت فرد دارد.
روانبخش راهکار تشخیص فرآوردههای اصیل را استفاده از اپلیکیشن یا وبسایت تیتک (TTAC) عنوان کرد و توضیح داد: مصرفکنندگان میتوانند با نصب اپلیکیشن تیتک روی تلفن همراه یا ارسال کد اصالت درجشده روی برچسب محصول به شماره ۲۰۰۰۸۸۲۲، از صحت و اصالت کالا اطمینان حاصل کنند.
مدیر فرآوردههای طبیعی، سنتی و مکمل معاونت غذا و دارو در پایان تأکید کرد: مصرف این مکملها به بهای از دست رفتن سلامت جسم و روان تمام میشود و هیچ میانبر امنی برای لاغری وجود ندارد.
مرکز تحقیقات نباید “پارکینگ مدیران” باشد
مهدی پیرصالحی در مراسم افتتاح ساختمان مرکز تحقیقات سازمان غذا و دارو گفت: هیئت علمی سازمان، با توان علمی بالای خود، میتواند بخش عمدهای از فعالیتها را به حل مسائل کلان و برنامهریزی بلندمدت اختصاص دهد. این ظرفیت ارزشمند فرصتی است تا سازمان غذا و دارو بتواند به شکل مؤثرتر به مسائل ریگولاتوری و آیندهنگاری بپردازد و مسیر توسعه و نوآوری را تقویت کند.
پیرصالحی افزود: مرکز تحقیقات باید با ارائه راهکارهای علمی و تجربی، چه از سوی اعضای هیئت علمی و چه با همکاری اداره کلها، نقش مؤثری در بهبود فرآیندهای سازمان داشته باشد و از تبدیل آن به صرفاً “پارکینگ مدیران” جلوگیری کند.
رئیس سازمان غذا و دارو ادامه داد: تجارب جهانی، مانند مدل FDA آمریکا، میتواند الگوی مناسبی برای هماهنگی بین امور ریگولاتوری و اجرایی باشد. همزمان، باید ظرفیت اعضای هیئت علمی توسعه یافته و نیروی جدید جذب شود تا مرکز تحقیقات بتواند با تمرکز بر آیندهنگاری و حل مشکلات اساسی، به عنوان موتور توسعه سازمان عمل کند.
وی تصریح کرد: هدف این است که سازمان از روزمرگی خارج شود و بخشهای ریگولاتوری هم معادل بهترین مدلهای جهانی عمل کنند. تدارکات و امور اجرایی قابل حذف نیست، اما با بهرهگیری صحیح از دانش هیئت علمی میتوان تعادل مناسبی بین اجرا و تحقیق برقرار کرد.
سوختگی از تلخترین و پرهزینهترین حوادث قابل پیشگیری است
سید سجاد رضوی، معاون درمان وزارت بهداشت، در پیامی به مناسبت همزمانی «هفته جهانی سوختگی» و «هفته ملی دیابت» با «روز ملی فرهنگ عمومی»، بر اهمیت پیوند میان فرهنگ و سلامت، نقش جامعه در پیشگیری از بیماریها و ضرورت تقویت زنجیره جامع درمان از مراقبتهای بالینی تا حمایتهای اجتماعی تأکید کرد.
متن این پیام به شرح زیر است:
بازه زمانی که از چهاردهم آبان، با همزمانی دو مناسبت «روز ملی فرهنگ عمومی» و «هفته جهانی سوختگی» آغاز میشود و به «روز جهانی دیابت» در ۲۳ آبانماه (۱۴ نوامبر) ختم میگردد، از جمله تقارنهای ارزشمند در تقویم نظام سلامت است؛ تقارنی که مفاهیم مهمی را یادآور میشود و فرصتی است تا بار دیگر بر پیوند ناگسستنی فرهنگ و سلامت و نیز مسئولیت جمعی ما در قبال پیشگیری و ارائه مراقبتهای جامع درمانی تأکید کنیم.
زمانی که «فرهنگ سلامت» به عنوان بخشی لاینفک از فرهنگ عمومی مورد توجه قرار گیرد، شاهد ارتقای خودمراقبتی، افزایش مسئولیتپذیری فردی و اجتماعی و در نهایت، کاهش بار بیماریها و حوادث خواهیم بود.
در نگاه نخست شاید شباهتی میان سوختگی و دیابت به چشم نیاید، اما با تأمل بیشتر درمییابیم که این دو، دو روی یک سکه در نظام سلامت هستند. در ظاهر، سوختگی حادثهای حاد است که در لحظه رخ میدهد و دیابت بیماریای مزمن است که در گذر زمان پیشرفت میکند؛ اما هر دو وجه اشتراکهای مهمی دارند: هر دو قابل پیشگیریاند؛ مدیریت مؤثر هر دو، ریشه در «فرهنگ سلامت» دارد؛ هر دو پس از درمان جسمی، نیازمند حمایتهای روانی، اقتصادی و اجتماعیاند؛ و هر دو برای بازگشت بیمار به زندگی عادی، به همدلی جامعه و آموزش صحیح بیماران نیاز دارند.
سوختگی از تلخترین و پرهزینهترین حوادث قابل پیشگیری است. بسیاری از کشورها توانستهاند با ارتقای «فرهنگ ایمنی» در محیطهای خانگی و شغلی، میزان بروز و مرگومیر ناشی از سوختگی را بهطور چشمگیری کاهش دهند. در مورد دیابت نیز که یک اپیدمی خاموش جهانی است و ریشه در سبک زندگی کمتحرک، تغذیه ناسالم و استرسهای روزمره دارد، نهادینهسازی «فرهنگ پیشگیری» از طریق غربالگری بهموقع و اصلاح سبک زندگی، نقش تعیینکنندهای در پیشگیری از بروز عوارض ناتوانکننده دارد.
ما باور داریم که درمان، فرایندی فراتر از خدمات بالینی در بیمارستانها و مطبهاست. درمان، زنجیرهای بههمپیوسته است که تا بازگشت بیمار به جامعه، با مراقبتهای اجتماعی و روانی ادامه مییابد. هدف درمان دیابت، تنها کنترل قند خون یا تجویز انسولین نیست؛ بلکه حفظ کیفیت زندگی و پیشگیری از عوارض بلندمدت است. در این راستا، زنجیره خدمات درمانی شامل دسترسی به داروهای نوین، تجهیزات پایش قند خون، خدمات تخصصی زخم پای دیابتی، مشاوره تغذیه و روان و آموزش سبک زندگی سالم میشود.
در سوختگی نیز، درمان صرفاً به مدیریت زخم محدود نیست؛ بلکه فرآیندی است که از ارائه مراقبتهای اورژانسی در صحنه حادثه آغاز و با جراحیهای ترمیمی، پیوند پوست و توانبخشی جسمی ادامه مییابد اما مأموریت ما در وزارت بهداشت به همین جا ختم نمیشود. زنجیره امید با مراقبتهای اجتماعی، حمایتهای روانی و توانمندسازی بیماران ادامه دارد.
شعار هفته جهانی سوختگی، «زنجیره امید: از مراقبت بالینی تا مراقبتهای اجتماعی»، بیانگر همین نگاه جامع، انسانمحور و اخلاقمدار به درمان است. ما در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، خود را متعهد به تقویت این زنجیره امید در تمامی مراحل میدانیم. تحقق این هدف، بدون مشارکت فعال نهادهای فرهنگی، اجتماعی و رسانهها و همچنین همراهی مردم و تشکلهای مردمی ممکن نخواهد بود.
در این مناسبت، ضمن تقدیر از خدمات بیوقفه کارکنان نظام سلامت که شبانهروز برای بهبود سلامت جامعه تلاش میکنند، از سازمانها، تشکلهای مردمنهاد و همه داوطلبانی که همدلانه در کنار نظام سلامت ایستادهاند، سپاسگزاری میکنم. بیتردید، با همکاری و همافزایی یکدیگر و با تکیه بر فرهنگ غنی ایرانی–اسلامی، میتوانیم «فرهنگ پیشگیری» را در جامعه نهادینه کرده و از تکرار سرنوشتهای تلخ و حوادث قابل پیشگیری جلوگیری کنیم.



