روزنامه انگلیسی در گزارشی با تاکید بر اینکه اعمال تحریم علیه رژیم صهیونیستی به نفع اروپا است، نوشت: محدود کردن تجارت و سفر و مسدود کردن ذخایر ارزی اسرائیل نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا مایل است مستقل از ایالات متحده عمل کند.
به گزارش نخ نیوز، در چند هفته گذشته، وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا بازبینی توافق‌نامه همکاری رژیم صهیونیستی با این بلوک را آغاز کرده‌اند، انگلیس مذاکرات تجاری را متوقف کرده است، صندوق ثروت ملی نروژ یک شرکت صهیونیستی را به دلیل تسهیل تحویل انرژی به شهرک‌های کرانه باختری در فهرست سیاه قرار داده است و سران فرانسه، انگلیس و کانادا تهدید به اعمال تحریم علیه اسرائیل کرده‌اند. حتی آلمان، سرسخت‌ترین حامی صهیونیست‌ها در اروپا از رفتار آن انتقاد می‌کند.
ممکن است سرانجام، انفعال اروپا در برابر جنگ مرگبار «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در غزه و تجاوز شهرک‌نشینان صهیونیست در کرانه باختری اشغالی رو به پایان باشد.
روزنامه فایننشال تایمز با این مقدمه نوشت: برخی خواهند گفت که این، خیلی کم و خیلی دیر است. آنها به این اشاره خواهند کرد که غرب پس از آغاز جنگ روسیه و اوکراین، با چه سرعتی تحریم‌هایی را علیه مسکو به شیوه‌های معنادار و بی‌سابقه اعمال کرد و این تفاوت را ناشی را دورویی می‌دانند. بدون شک غرب با روسیه و اسرائیل متفاوت رفتار کرده است و استاندارد دوگانه بخشی از آن است.
اگرچه رژیم صهیونیستی می‌گوید که حق دارد علیه حماس در غزه جنگ کند، سازمان ملل شواهد قاطعی از جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت در غزه و در ارتباط با اشغال وحشیانه و فزاینده کرانه باختری پیدا کرده است.
فایننشال تایمز ادامه داد: بنابراین، برای توجیه اینکه تحریم‌ها ممکن است در هر دو مورد توجیه داشته باشند، نیازی نیست که این دو جنگ را به هیچ وجه معادل بدانیم و به همین دلیل است که زمان آن رسیده که اروپا به‌طور خاص توضیح دهد که چگونه می‌خواهد اسرائیل را تحریم کند و تصمیمات موردی خود برای تحریم را به‌طور کلی به یک چارچوب سیاستی سیستماتیک برای استفاده از این ابزار ژئواکونومیک تبدیل کند.
و به‌طور جزئی، واضح است که اگر کشورهای اروپایی تحریم‌ها را انتخاب کنند، باید این کار را بدون آمریکا انجام دهند. بنابراین، زمان مناسبی برای مشخص کردن حوزه‌هایی است که تحریم‌های اروپا به تنهایی (یا با هر متحد دیگری که مایل باشد) علیه اسرائیل بیشترین تأثیر را خواهد داشت.
به نوشته رسانه انگلیسی، تحریم‌های بانکی و مالی عمدتاً بی‌اثر خواهند بود، زیرا ایالات متحده می‌تواند به راحتی هر کانال پرداخت و تأمین مالی را جایگزین کند. اما یک استثنا نیز وجود دارد: مسدود کردن ذخایر ارزی، همان‌طور که غرب با روسیه انجام داده است، زیرا این کار هزینه اقتصادی تحمیل می‌کند.
«بانک اسرائیل» حدود یک چهارم از ذخایر نسبتاً بزرگ خود را در اروپا سرمایه‌گذاری می‌کند که مسدود کردن آن، عملکرد تثبیت مالی آنها را مختل می‌کند و می‌تواند به مرور زمان برای هرگونه غرامتی که باید به فلسطینی‌ها پرداخت شود، مورد استفاده قرار گیرد.
احتمالاً شدیدترین تحریم‌ها علیه تجارت و سفر خواهد بود. طبق گزارش دفتر آمار رژیم صهیونیستی، اسرائیل تقریباً نیمی از واردات کالاهای خود را از اروپا تأمین و بیش از یک سوم صادرات خود را به این قاره ارسال می‌کند. سهم قابل توجهی از واردات شامل سوخت است، تجارتی که اروپا به دلیل تسلط بر خدمات مرتبط با کشتیرانی، نفوذ زیادی بر آن دارد. حداقل یک چهارم از تجارت بزرگ خدمات اسرائیل نیز با بازارهای اروپایی است. محدودیت‌ها بر خدمات تجاری و گردشگری بسیار مخرب خواهد بود.
آمادگی برای تحریم‌ها اهمیتی فراتر از الزام اخلاقی و سیاسی فوری واکنش به نقض قوانین بین‌المللی دارد. اتحادیه اروپا، به ویژه باید تصمیم‌گیری در مورد تحریم‌ها را سرعت دهد. اقدامات قاطع آن علیه روسیه به‌رغم مشاجرات سیاسی و ادعاهای عدم قطعیت قانونی صورت گرفته است.
در واقع، اتحادیه اروپا باید روشن و مشخص کند که کدام رفتارها کدام واکنش‌ها را برمی‌انگیزد و در حالت ایده‌آل، تصمیمات مربوط به تحریم‌ها را از الزام فعلی اجماع که اهرم سیاست خارجی آن را تضعیف می‌کند، حذف کند.
روزنامه چاپ لندن تصریح کرد: همچنین برای مقابله با هرگونه خرابکاری ایالات متحده که با اقدامات تضعیف‌کننده واشنگتن علیه دیوان کیفری بین‌المللی در حال انجام است، باید آمادگی وجود داشته باشد.
اتحادیه اروپا با نشان دادن آمادگی خود برای اقدام علیه اسرائیل نشان خواهد داد که آماده است علیه نقض فاحش قوانین بین‌المللی توسط هر کسی اقدام کند. ثبات قانونی، تهدید به تحریم را معتبرتر می‌کند؛ انگیزه‌ها برای احترام به خطوط قرمز اروپا، آنها را تقویت می‌کند و عواقب عبور از آنها را نشان می‌دهد.
زمانی این رئیس جمهور ایالات متحده بود که توصیه می‌کرد «با ملایمت صحبت کنید و چماق بزرگی به دست بگیرید». امروز، این اتحادیه اروپا است که می‌تواند توصیه‌های او را به بهترین شکل عملی کند.
